Audiolog 2

Ze hadden me gechipt! Die smerige agenten hadden een GPS-zender in mijn jaszak gestopt! Fache, de rechercheur die deze opdracht leidt, hield me dus blijkbaar nauwlettend in de gaten. Maar ik mocht de zender niet uit mijn zak halen van Sophie. Het moment dat ze geen bewegingen meer waar zouden nemen, hoe miniem dan ook, wisten ze dat ik de zender had ontdekt en kwamen ze me zeker achterna. Dus kwam ze met het geniale idee om de GSP-zender door het raam van het toilet op de laadruimte van een truck te gooien die vlak onder het raam op een groen licht zat te wachten.  En dit had precies het gehoopte effect. We waren nog maar net het herentoilet uit of we konden de sirenes van Fache en zijn mannen in allerijl van het Louvre wegrijden, de man achterna die het raam uit was gesprongen om de politie te ontkomen. Dit gaf ons de tijd om het plaats delict zelf te onderzoeken en misschien andere aanwijzingen te vinden.

13-3-2-21-1-1-8-5
O, Draconian devil
Oh, lame saint !
P.S. Zoek Robert Langdon

Dit was de boodschap die Jacques Saunière heeft achtergelaten in zijn eigen bloed. Ondertussen wisten we al waar “P.S. zoek Robert Langdon” voor stond. De PS verwees niet naar Post Scriptum, maar naar Princesse Sophie, een troetelnaam van Jacques voor Sophie. Maar we konden er maar niet uitkomen waar de getallen voor stonden. Tot Sophie de code zag:

1-1-2-3-5-8-13-21

De Fibonacci-reeks, een getallenreeks waarin elke term gelijk is aan de som van de twee voorafgaande termen. Dit moest betekenen dat de letters ook in een andere volgorde stonden: een anagram! “O, dracobian devil! Oh, lame saint!” was een volmaakt anagram van: “Leonardo da Vinci! The Mona Lisa!” Sophie twijfelde geen seconde en zei me dat ik zo vlug mogelijk naar de ambassade moest voor de politie terug kwam. Zij ging dit wel afhandelen. Ik vind het ook beter zo. En toch blijft die laatste zin van Jacques’ boodschap me dwars zitten!   
P.S. Zoek Robert Langdon.    P.S.    …      P.S.        Oh nee, is er nog tijd?